मिळालेल्या माहितीनुसार, उसाच्या फडात आढळलेली वाघाटीची पिल्ले ही सुस्थितीत आहेत. या पिल्लांचा आहार, काळजी याबाबतची संपूर्ण माहिती घेण्यात आल्याचे वनपरिक्षेत्रधिकारी तुषार नवले यांनी सांगितले. उपवनसंरक्षक सातारा महादेव मोहिते यांनी पुढील देखभालीसाठी सदर पिल्लांना बोरीवली मुंबई येथील संजय गांधी राष्ट्रीय उद्यानात असलेल्या वाघाटी (रस्टी स्पॉटेड कॅट) पाजानन व संशोधन केंदास पाठवण्याचे आदेश दिले आहेत.
वाघाटीच्या पिल्लांची वैशिष्ट्ये काय?
वाघाटीच्या पिल्लांच्या चेहऱ्यावर दोन गडद पांढऱ्या रेषा, तर चार गडद काळ्या रेषा असतात. सदर रेषा या नाकापासून वर डोक्यापर्यंत स्पष्ट असतात. या मांजरीचे डोळे खूप मोठे असतात आणि त्यांच्या बुबुळांचा रंग निळसर ते राखाडी तपकिरी असतो. त्यांचे कान गोलाकार आणि लहान असतात आणि पाठीवर राखाडी ठिपके असतात. वाघाटी प्राणी इंटरनॅशनल युनियन फॉर कॉन्झर्व्हेशन ऑफ नेचर (IUCN) द्वारे नामशेष होण्याची भीती असलेल्या यादीत आहे. मार्जारकुळात समावेश असलेल्या वाघाटीचा समावेश नामशेष होत चाललेल्या वन्यजीवांमध्ये होतो.
हे प्राणी प्रामुख्याने ओलसर आणि कोरड्या पानझडी जंगलात तसेच झाडी आणि गवताळ प्रदेशात आढळतात. पश्‍चिम महाराष्ट्रात, वाघाटी मांजर मानवी वर्चस्व असलेल्या ऊस कृषी क्षेत्रामध्ये प्रजनन करत आहे, जेथे उंदिरांची घनता जास्त आहे. हे प्रामुख्याने उंदीर आणि पक्षी खातात, परंतु सरडे, बेडूक आणि कीटकांना देखील खातात. ही मांजर प्रामुख्याने जमिनीवर शिकार करते, आपली शिकार पकडण्यासाठी जलद, झटपट हालचाल करते.
दरम्यान, सदर वाघाटी मांजर नजरेस पडल्यास जवळ जाऊ नये , तसेच त्याला हाताळू नये, त्वरीत जवळच्या वनविभागास अथवा पोलीस पाटील यांना संपर्क करावा, असं आवाहन साताऱ्यातील मानद वन्यजीव रक्षक रोहन भाटे यांनी केलं आहे.