पृथ्वीच्या पृष्ठभागाखाली शास्त्रज्ञांना सापडलाअवाढव्य महासागर; पाणी उगमाच्याआत्तापर्यंतच्या संशोधनाला आश्चर्यकारक कलाटणी

पृथ्वीवरील पाण्याचा स्रोत शोधण्याच्या त्यांच्या शोधात संशोधकांनी एक महत्त्वपूर्ण शोध लावला आहे. पृथ्वीच्या आवरणाच्या आत, पृष्ठभागाच्या अगदी खाली लपलेला एक विशाल महासागर सापडला आहे. आणि हे भूगर्भातील पाण्याचे कॅशे आपल्या भूपृष्ठाखाली अंदाजे 700 किमी अंतरावर आहे.रिंगवूडाइट, निळ्या-रंगाच्या खडकात बंदिस्त असलेला, हा लपलेला महासागर पृथ्वीवरील पाण्याचा उगम कोठून होतो याविषयीच्या आपल्या आत्तापर्यंतच्या समजुतीला छेद देतो. या लपलेल्या समुद्राची विशालता पृथ्वीच्या जलचक्राचे रिव्हॅल्युएशन करण्यास प्रवृत्त करते. या शोधाने आत्तापर्यंत धूमकेतूच्या परिणामालाच पाण्याच्या उगमाचा प्राथमिक स्रोत मानणाऱ्या सिद्धांतांपासून दूर होऊन शास्त्रज्ञांना वेगळा विचार करायला भाग पडले आहे. आता या संशोधनामुळे पृथ्वीचे महासागर हळूहळू त्याच्या मुळापासून दूर गेले असावेत या कल्पनेला महत्त्व प्राप्त होत आहे.

पृथ्वीच्या पाण्याची उत्पत्ती आतून झाल्याचा पुरावा

या प्रकटीकरणामागील वैज्ञानिक प्रयत्नाचे नेतृत्व नॉर्थवेस्टर्न युनिव्हर्सिटीचे संशोधक स्टीव्हन जेकबसेन यांनी केले होते. त्यांनी या शोधासंदर्भात असे प्रतिपादन केले की, “पृथ्वीच्या पाण्याची उत्पत्ती आतून झाली या कल्पनेला समर्थन देणारा हा महत्त्वपूर्ण पुरावा आहे.”या भूमिगत महासागराचे संशोधन करण्यामध्ये संपूर्ण युनायटेड स्टेट्समध्ये 2000 सिस्मोग्राफचे विस्तृत नेटवर्क तैनात करणे, 500 हून अधिक भूकंपांद्वारे उत्सर्जित झालेल्या भूकंपीय लहरींची तपासणी करणे या गोष्टी समाविष्ट आहेत. या लाटा, त्याच्या गाभ्यासह पृथ्वीच्या आतील थरांतून मार्गक्रमण करतात, ओलसर खडकावरून जाताना मंदावल्याचा अनुभव घेतात, जे या विस्तृत जलसाठ्याची उपस्थिती दर्शवतात.

जलचक्राबद्दलच्या समजूतीला वेगळे वळण

हा शोध पृथ्वीच्या जलचक्राबद्दलच्या आपल्या समजूतीला वेगळे वळण देतो. पृथ्वीच्या आवरणामध्ये पाणी अस्तित्वात असू शकते, खडकाच्या कणांमध्ये स्थलांतरित होते याला हा शोध पुष्टी देतो. जेकबसेन जलाशयाच्या महत्त्वावर भर देतात, पृथ्वीच्या पृष्ठभागाखाली पाणी राखण्यात त्याची भूमिका अधोरेखित करतात. हा महत्त्वाचा खुलासा हाती घेऊन, संशोधक आवरण वितळण्याचे प्रमाण तपासण्यासाठी जागतिक स्तरावर अतिरिक्त भूकंपीय डेटा संकलित करण्यासाठी उत्सुक आहेत. त्यांचे निष्कर्ष नक्कीच पृथ्वीच्या जलचक्राच्या आपल्या आकलनात क्रांती घडवून आणतील